lunes, 1 de diciembre de 2008

Infografia en el cine

Original e interesante película la recomendada por Marita, Más extraño que la ficción, no solo por su argumento, sino también y, en este caso es lo que nos atañe a nosotros, por el uso que hace de la infografía.

Quizás, yo al menos, esperaba algo más del final (feliz), que defrauda un poco con respecto al resto del filme.

Los pensamientos de Harold, el protagonista, están representados por infográficos que demuestran la precisión y el cálculo exacto con los que el personaje asumía todas las facetas de su vida. A medida que esta obsesión de Harold fue cambiando a lo largo de la película, los infográficos fueron desapareciendo. Así pues se relacionan la precisión y la claridad de los datos con su representación visual: los infográficos.



JJ, miembro de los 3infográficos, Alexandra y yo, nos reunimos para visionar la película y debatir los aspectos sobre visualización de la información que de ella se derivan.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Me impresiona cómo has sintetizado esa idea de que a medida que Harold se desprendía de su vida metódica y rutinaria, desaparecían también los infográficos, sus esquemas preconcebidos.
PD: buena fotografía!

Alexandra Moledo dijo...

Aínda me acordo a cara que nos quedou ó ver o final polo que nos defraudou.
Pero ó que vamos, os infográficos: Estou de acordo coa miña infográfika Marta de que a medida que o Harold deixa de ser tan metódico os infográficos van desaparecendo. De feito extrañoume ver tantos ó principio e despois case ningún, salvo creo recordar cando Harol decide non facer nada para que a narradora non teña que contar. O reloxo pareceme que é sempre un elemento visual a ter en conta e un símbolo do importante que é o paso do tempo na película.
En canto ós infográficos é moi orixinal como facían os contornos, as operacións matemáticas ou os iconos das actividades cotiás de Harold que me lembrou a xogos como os SIMS.

Orixinais tamén os títulos de crédito. Deixovos o enlace: http://www.dailymotion.com/video/x1g9q8_titles-stranger-than-fiction

Aparte disto, da trama gustoume como o protagonista vai descubrindo que é o suxeito principal da novela e trata de influir no final que a autora do libro ten previsto. Ese xogo no que se entrecruzan as dúas histotias e non se diferencia entre ficción e realidade é moi interesante.

P.D: saudos a Marta e JJ. Menuda foto!!!